De Ijslandse bassist Gulli Gudmundsson behoort met zijn typerende geluid al jaren tot een van de meest herkenbare muzikanten in de Nederlandse jazz, denk aan Gatecrash, Wolfert Brederode Trio en Yuri Honing Acoustic Quartet. Hij speelde jarenlang met pianist Jeroen van Vliet in Gatecrash van Eric Vloeimans, ze voelen elkaar mede daardoor uitstekend aan. Op het festival Make it Jazz 2022 speelden ze samen met de jonge trompettist Koen Smits en dat betekende de geboorte van een nieuw trio dat hier is te horen. Een alleszins geslaagd debuut waarin alle composities van de hand van Gudmundsson zijn behalve “Panta” van Jeroen van Vliet, “Alcaniz” van Frederico Moreno Torroba en “Heyr, himna smidur” van Borkell Sigurbjörnsson Gudmundsson en Van Vliet kende ik al van de eerder genoemde groepen, maar Koen Smits is een aangename verrassing, alweer een nieuw talent op de trompet na mijn “ontdekking” van Suzan Veneman op Cloud Song van het Undercurrent Trio. Bij nadere informatie is deze Koen (1991) echt geen nieuw talent, hij was actief met de groep Mudita met zangeres Sanna Rambags en pianist Sjoerd van Eijck, hun debuutalbum werd bekroont met een Edison en er volgde vele concerten in binnen- en buitenland. Bovendien is hij trompettist bij het Paradox Jazz Orkest.

Dit album opent met een serene proloog “Fjarri” (ver weg), het is altijd een genot om te luisteren naar het sfeervolle geluid van Jeroen, heerlijk. Hemelse klanken van Koen op zijn trompet en het fluisterend soepele pianospel van Jeroen en dan nog het zoemende basspel van Gulli, wat een heerlijk samenspel, dit is echt genieten! Koen opent “Philip” met zijn warme omfloerste geluid waarna Jeroen niet voor hem onderdoet met zijn pianospel, deze welluidende klanken houden negen nummers lang aan zonder ook maar een moment te vervelen, wat is jazz toch mooie muziek, althans dat kan het zijn, eens te meer een schande dat we op de radio alleen maar stompzinnige pop horen. Ik kan dit album eenieder aanbevelen, jazzliefhebber of niet, bij het beluisteren van dit schijfje vergeet je bijna alle ellende in deze wereld.

Jan van Leersum.